اردیبهشت ماه در اقدامی ناشیانه توسط یکی از عوامل روزنامه ایران توهینی به جامعه آذری زبان وارد شد که منجر به برپایی نشست ها و تظاهرات اعتراض آمیزگردید و در نهایت برای فرو خواباندن خشم هموطنان آذری، تعطیلی روزنامه ایران در دستور کار قرار گرفت و چندین هزار کارمند بخشهای مختلف این موسسه مطبوعاتی موقتا بیکار شدند .
اگر چه باید مسوولان روزنامه ایران دقت و حساسیت کار خود را درک می کردند و چنین گاف نادرستی را به خرج نمی دادند اما لازم است با عوامل این اقدام چه سهوا انجام شده باشد و چه عمدا برخورد جدی صورت گیرد اما تعطیلی روزنامه وبه تبع آن تعطیلی سایر فعالیت های مطبوعاتی مشکل پیش آمده را حل نمی کند بلکه برمشکلات جامعه و به ویژه خانواده مطبوعات می افزاید و زندگی روزمره چند هزار خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد . البته هنوز مطمئن نیستم که هیات نظارت براساس کدام بند از قانون مطبوعات رای به تعطیلی روزنامه ایران داده است اما فکر نمی کنم حتی آذری زبان های عزیز هم با ایجاد مشکل برای چند هزار خانواده موافق باشند و لذا جا دارد هیات نظارت بر مطبوعات در تصمیم خود تجدید نظر کند و یا آنکه هرچه سریعتر دادگاه این روزنامه تشکیل و خانواده های روزنامه نگار را از بلاتکلیفی نجات دهند و در مورد این روزنامه سنت غلط تعطیلی روزنامه و به فراموشی سپردن رسیدگی به جرم و بزه انجام شده را در پیش نگیرند
سلام...
با نامه ای به رییس جمهورهای جهان به روزم